Bron: https://fd.nl/beurs/1121273/beleggen-in-de-bouw-van-megasteden
Beleggen in de bouw van megasteden
Mondiale urbanisatie is zonder meer een ‘megatrend’, maar hoe verdien je er aan?
Als de Verenigde Naties betaald zouden krijgen voor iedere fondsbeheerder die hun rapporten over de bevolkingsgroei aanhaalt zou dat een aardige opsteker zijn voor de begroting van de organisatie. De statistieken van de VN zijn mateloos populair onder professionele beleggers, die ze gebruiken om te hameren op de beleggingskansen die de voortschrijdende bevolkingsgroei en verstedelijking biedt. Maar inspelen op deze trend is lastiger dan het op het eerste gezicht lijkt.
Als de prognoses van de VN uitkomen zijn we tegen 2050 met 9,7 miljard mensen op de aardbol, 2,5 miljard meer dan nu. Van die bijna 10 miljard mensen woont tegen die tijd tweederde in steden. Dat is nu nog de helft. Een gigantische groei en een ware volksverhuizing dus, die vooral in landen in Afrika en Azië nu al plaatsvindt en alleen maar zal toenemen.
Themabeleggen
De financiële markten stuiteren het jaar door. De jaarwinst op de aandelenmarkten is grotendeels verdampt en ook traditionele veilige havens zoals obligaties of goud bieden geen soelaas. Een alternatief is beleggen in langjarige trends of thema’s, ver weg van de waan van de dag. Maar levert deze strategie ook iets op, behalve een mooi verhaal? Het FD bekijkt de komende weken vier populaire beleggingstrends. Vandaag: de wereldwijde verstedelijking.
En een enorme kans, zo vinden themabeleggers. Een belegger in een thema kiest een langjarige trend en gaat op zoek naar de bedrijven die daar volgens hem of haar van zullen profiteren.
‘Denk bij de verstedelijking aan alle infrastructuur die moet worden gebouwd. Vliegvelden, snelwegen, energiecentrales. Dat zijn allemaal grote opdrachten voor bedrijven,’ zegt Andreas Feller, hoofd Investment Solutions bij Julius Baer. Urbanisatie is één van de zeven ‘megatrends’ die de Zwitserse private bank heeft geïdentificeerd en die volgens Feller van grote invloed zullen zijn op de wereldeconomie – en dus op de aandelenkoersen.
Spooksteden of ‘smart cities’ ?
De trek naar de stad levert behalve grote kansen ook grote ongelukken op. Eén van de meest sprekende voorbeelden van falende stedelijk planning is Kilamba, een voorstad op 30 kilometer van de Angolese hoofdstad Luanda. In ruil voor Angolese olie stampte een Chinees staatsbedrijf daar een enorm complex met ruim 20.000 appartementen uit de grond .
Kilamba was bedoeld voor de middenklasse, maar toen de bouw werd afgerond in 2012 woonde er nog bijna niemand. Oorzaak: de middenklasse waar de wijk voor bedoeld was, kon de appartementen niet betalen. Pas na subsidies van de overheid raakt de wijk nu bevolkt, na jaren leegstand.
Ook in China zijn spooksteden gebouwd, omdat het aanbod niet aansloot op de vraag. ‘Bovendien is het helemaal niet slim om mensen zo ver van hun werk te laten wonen,’ zegt Maarten Hajer, hoogleraar Urban Futures aan de Universiteit Utrecht. ‘Dat levert alleen maar files en vervuiling op.’
De toekomst is volgens de hoogleraar en oud-directeur van het Planbureau voor de Leefomgeving aan slimme stedenbouw: minder autoverkeer, betere afstemming van wonen en werken en optimaal gebruik maken van nieuwe technieken om de stad leefbaar te houden. ‘In ontwikkelingslanden zie je nog steeds een stijgend autobezit en er is nog steeds een trek naar de voorsteden. Dat is gedoemd om vast te lopen. Maar tegelijkertijd zie je dat bijvoorbeeld China serieus nadenkt over slimmere steden, en het land bouwt al enorme windmolenparken om die steden van schone energie te voorzien.’
Hajer zou dan ook zijn kaarten zetten op schone energie als belegging in verstedelijking. ‘Zelfs een land als Kenia is nu bezig met de bouw van centrales op aardwarmte.’
Maar bij het vertalen van dat vergezicht in een concrete belegging komt meteen een praktisch probleem om de hoek kijken: hoe selecteer je de juiste bedrijven? Als er veel moet worden gebouwd, wil dat niet zeggen dat alle bouwbedrijven zullen profiteren. En hoe weet je of dat bouwbedrijf aan de andere kant van de wereld wel een betrouwbaar management heeft?
Feller van Julius Bear zoekt het in de mix van grote internationale namen en lokale spelers, gesteund door lokale adviseurs en een onderzoeksbureau. ‘We claimen niet de nieuwe Google of Uber te vinden, maar wel bedrijven die duurzaam zullen profiteren van de trend,’ zegt Feller.
Namen van bedrijven waarin belegd wordt geeft de private bank niet prijs, maar een blik op de aandelenkoersen van de meest waarschijnlijke kandidaten die zullen profiteren van de aanleg van de steeds groter wordende steden – bijvoorbeeld grote grondstoffenleveranciers en bouwbedrijven – laat meteen het nadeel zien van deze beleggingsstrategie.
Die koersen zijn de laatste maanden namelijk pijlsnel gekelderd. Beleggers in mijnbouwers zoals BHP Billiton en Rio Tinto kregen het lid op de neus, net als bijvoorbeeld het Zweeds-Zwitserse industriële concern ABB, dat onder andere elektriciteitsnetwerken bouwt. Maar ook een lokale speler zoals Shimao, een Chinese projectontwikkelaar met een notering aan de beurs in Hong Kong, moest een derde van de beurswaarde inleveren.
Julius Bear benadrukt dat de themabelegger per definitie geduld moet hebben en verder moet kijken dan de waan van de dag. ‘Een beleggingshorizon van drie tot vijf jaar is het minimum,’ zegt Feller van de private bank. De groeivertraging in China, die de grondstoffenprijzen en aandelenkoersen naar beneden drukt, is in dat licht gezien maar een tijdelijke trendbreuk.
Maar niet iedere belegger in trends denkt er zo over. Voor Henk Grootveld, hoofd Trends Investing bij fondshuis Robeco, gaat de beweeglijkheid van de aan de infrastructuur gerelateerde aandelen te ver. ‘De sector is veel te cyclisch. Ik ben ben blij dat we er niet meer in zitten.’ Grootveld ziet nog een ander nadeel van investeren in de stedenbouw: ‘Een groot gedeelte vindt plaats in landen zoals Pakistan of Egypte. Niet bepaald de politiek meest stabiele plekken op de wereld, en dus risicovol.’
SkyWay – Anatoly Yunitskiy’s String Transport 